De dood is altijd dichtbij,
Mensen die sterven,
mensen die bijna sterven
maar nog zo vol in gevecht zijn met het leven zelf.
En mensen die vertrokken
en soms ineens zo voelbaar kunnen zijn.
Ik besef me dat het de liefde is die ineens zo voelbaar wordt
Een volte vult mijn hart en alles wordt stil
Toch is het niet de ander die dichterbij komt besef ik me,
omdat zij opgaan in werelden die vergelijkbaar zijn met de zee
waar ik dan nog een druppel ben in vorm
Ik ben het die door mijn aandacht ruimte maak voor de mogelijkheid van de verbinding
Social media geeft mij een herinnering,
Oma, een jaar geleden liet ze het leven ineens los
Al langer vertelde ze dat ze wel klaar was hier,
Echter uit liefde en betrokkenheid met haar kinderen en kleinkinderen vond ze dat ze moest blijven
Ik moest altijd een beetje lachen,
lieve oma, met ons komt het wel goed hoor
Ik denk aan ons laatste samen zijn
Zij in bed, al best ver weg,
we haalden samen nog herinneringen op
Nu ik er aan denk vervult het me helemaal
Ik voel haar niet heel dichtbij meer
Maar de herinnering vervult me nog even veel
En de liefde is wel zo voelbaar, nog iedere keer als ik er contact mee maak