DEEL 2 Bewust Sterven

Onze systemen zijn geconditioneerd te ervaren dat wat we geleerd hebben. En zo zijn er dus vele verschillen in de culturen in wat we kunnen kennen. In het westen is de focus de afgelopen decennia op de fysieke dimensie komen te liggen. Dus alleen dat wat onze zintuigen kunnen waarnemen is waar, en zelfs dat trekken we soms in twijfel, denk aan dromen en hallucinaties ed. En zijn ook culturen waar bij dat ervaringen zijn die serieus genomen worden. Waar ze zelf middelen nemen om dit soort situaties op te wekken. Denk aan het plant medicijn uit de Amazone. 

De dood en het sterfproces is in veel culturen een onderdeel van de zoektocht naar wie we zijn en waarvoor we hier zijn. Zo werd ik dit weekend meegenomen in een vertaling van het Tibetaans dodenboek waarbij ze niet alleen vertalen naar een andere taal, maar ook naar andere begrippen omdat toornige Boeddha's niet in mijn cultuur zitten en dus nietszeggend zijn. Na het verlaten van ons lichaam is er nog een heel proces waar we doorheen gaan en waarbij het van belang is aanwezig te blijven zo stelt dit boek. Nadat we het lichaam verlaten komen we namelijk in de wereld van onze mind (geest) terecht. Dit zijn zowel emoties als denk constructen. Zo komen we veelal terecht in die wereld die we zelf 'bedacht' of aangeleerd hebben. Het TDB (Tibetaans DodenBoek) stelt dat wanneer we hierbij aanwezig kunnen blijven en onze eigen ware zelf herkennen dit de weg naar verlichting is. Opgaan in God of Bewustzijn. Echter zijn er vele verleidingen, mooie over lust en liefde en nare, over angst en woede. En je leven zal voorbij komen in alle mooie dingen en nare dingen die je gedaan hebt en meemaakte. En doordat we geen lichaam meer hebben is ons bewustzijn zeer verruimd en geeft de gelegenheid veel meer te ervaren, dus niet alleen hoe wij ons voelden in situaties, maar ook hoe anderen zich voelden in die situaties. 

Onze taak in het sterfproces is om aanwezig te blijven, en niet te verdwijnen in die ervaringen. We raken dan onbewust, in een soort coma, en zullen in een nieuw leven pas weer ontwaken, reïncarnatie dus, en zo krijgen we de kans om zaken in dit leven op een andere manier te doen, zonder dat je weet hebt van je vorige leven of de lessen die je daar kreeg. Volgens de Boeddhisten is het van groots belang dus om erbij aanwezig te blijven, je gaat niet mee met de mooie lichte liefdevolle zaken, en ook niet met de nare. Om de kans te vergroten dat dit lukt gebruiken zij de tekst van het TDB als anker. Iemand zal deze aan je voorlezen, bij leven minimaal een keer. En dan als je in het sterfproces bent weer, je zult die stem herkennen en deze kan jou als een anker door de wereld van je eigen mnd heen begeleiden zodat je of verlichting kunt bereiken, of bewust kan reïncarneren bij een familie naar jou eigen keuze zodat je de lessen kunt leren die er te leren zijn en je na dat leven alsnog verlichting bereikt. 

Zo kan ik na de reis die ik deed door de diepten van mijzelf dat mijn verlangen naar Liefde een verwijzing werd naar wie ik werkelijk ben, het licht zelf, en hoe ik zoekende was naar de Bron, alsof ik iets of iemand moest vinden die mij zo zou complementeren, zodat ik thuis zou komen, veilig zou zijn, geliefd en gezien zou worden. Het werd een zoektocht in de wereld die naar mezelf verwees. Ik ben dat licht zelf, ik ben die liefde zelf, en het is een eindeloze bron van waaruit ik eindeloos kan geven. Dit inzicht wordt nu keer op keer op een diepere laag bevestigd, alsof ik het me dieper en dieper herinner. En ik vergeet het ook weer, en dan wordt ik weer een nuk, die vind dat de ander in beweging moet komen, dat die ander mij moet zien, iets moet geven... Nu weet ik dat ik dan terug in mezelf mag kijken, en weer contact kan maken met de bron van licht die ik werkelijk ben. Ik zie nu hoe het leven mij keer op keer uitnodigt om de verdieping in deze realisatie te ervaren. 

En of reïncarnatie nou wel of niet bestaat,  is eigenlijk niet eens het thema, het thema is, wil en kun jij aanwezig blijven bij alles wat is, om te ontdekken wie jij werkelijk bent en waarvoor je hier op aarde bent?

~Marieke