𝐃𝐞𝐞𝐥 𝟐
𝐼𝑛 𝑑𝑒 𝑖𝑛𝑙𝑒𝑖𝑑𝑖𝑛𝑔 𝑣𝑒𝑟𝑡𝑒𝑙𝑑 𝐴𝑚𝑎𝑟𝑎 𝑎𝑎𝑛 ℎ𝑎𝑎𝑟 𝑓𝑎𝑚𝑖𝑙𝑖𝑒 𝑑𝑎𝑡 𝑧𝑒 𝑣𝑜𝑒𝑙𝑡 𝑑𝑎𝑡 𝑑𝑒 𝑑𝑜𝑜𝑑 𝑛𝑎𝑑𝑒𝑟𝑏𝑖𝑗 𝑘𝑜𝑚𝑡. 𝑍𝑒 𝑤𝑖𝑙 ℎ𝑎𝑎𝑟 𝑚𝑎𝑛, 𝑘𝑖𝑛𝑑𝑒𝑟𝑒𝑛 𝑒𝑛 𝑘𝑙𝑒𝑖𝑛𝑘𝑖𝑛𝑑𝑒𝑟𝑒𝑛 𝑣𝑜𝑜𝑟𝑏𝑒𝑟𝑒𝑖𝑑𝑒𝑛 𝑖𝑛 𝑤𝑎𝑡 𝑒𝑟 𝑘𝑜𝑚𝑒𝑛 𝑔𝑎𝑎𝑡 𝑒𝑛 ℎ𝑒𝑡 𝑠𝑎𝑚𝑒𝑛 𝑚𝑒𝑡 ℎ𝑒𝑛 𝑎𝑎𝑛 𝑔𝑎𝑎𝑛.
𝑉𝑎𝑛𝑑𝑎𝑎𝑔 𝑖𝑛 𝑑𝑒𝑒𝑙 2 𝑣𝑒𝑟𝑡𝑒𝑙𝑑 𝐴𝑚𝑎𝑟𝑎 𝑤𝑎𝑡 ℎ𝑎𝑎𝑟 𝑔𝑒𝑧𝑖𝑛 𝑘𝑎𝑛 𝑣𝑒𝑟𝑤𝑎𝑐ℎ𝑡𝑒𝑛 𝑎𝑙𝑠 𝑑𝑒 𝑑𝑜𝑜𝑑 𝑧𝑖𝑐ℎ 𝑎𝑎𝑛𝑘𝑜𝑛𝑑𝑖𝑔𝑡, 𝑤𝑎𝑡 𝑧𝑖𝑗 𝑘𝑢𝑛𝑛𝑒𝑛 𝑧𝑖𝑒𝑛 𝑒𝑛 𝑤𝑎𝑡 𝑧𝑒 𝑘𝑢𝑛𝑛𝑒𝑛 𝑑𝑜𝑒𝑛 𝑜𝑚 𝐴𝑚𝑎𝑟𝑎 𝑡𝑒 𝑜𝑛𝑑𝑒𝑟𝑠𝑡𝑒𝑢𝑛𝑒𝑛 𝑖𝑛 ℎ𝑎𝑎𝑟 𝑙𝑎𝑎𝑡𝑠𝑡𝑒 𝑔𝑟𝑜𝑡𝑒 𝑟𝑒𝑖𝑠.
𝐇𝐞𝐭 𝐮𝐢𝐭𝐞𝐫𝐥𝐢𝐣𝐤𝐞 𝐒𝐭𝐞𝐫𝐯𝐞𝐧
Wat jullie zien is dat ik binnenkort steeds vermoeider zal worden. Steeds vaker zul je me slapend aantreffen, zelfs midden in een gesprek of samenzijn kan ik ineens in slaap vallen. Ik ben dan ook echt heel erg moe. En wat er voor mij gebeurt dat ik steeds meer naar de volgende dimensies zal reizen. Ik kan op die manier al korte bezoekjes maken zodat ik kan wennen aan die plekken. In mijn dromen kom ik daar ook al wel eens, misschien wij allemaal wel, wie zal het zeggen. Wat ik daar al leerde is dat alles daar zo vredig is, en zo Liefdevol dat ik er ook erg naar uit kijk om daar weer naartoe te mogen gaan.
Langzaam zullen jullie mijn kracht zien verdwijnen en zal ik jullie op een bepaald moment niet langer kunnen zien. Mijn zicht wordt zo naar binnen gekeerd, zo kan ik mij meer en meer gaan focussen op de reis en het loslaten van het lichaam. Dan kun je me af en toe flink zien zweten en kan ik mijn urine laten lopen, ik heb daar geen controle meer over. Het is fijn als je mijn lichaam wat comfort geeft door de urine op te vangen met matjes ofzo. Dan zal ik jullie op een geven moment ook niet langer kunnen horen. Dat is de volgende stap dat ik nog verder naar binnen zal gaan reizen.
Dan kan ik het ineens heel koud krijgen, en wat je ook doet, ik krijg het niet echt meer warm, het geeft niet, ik heb er niet erg veel last van. Ik vind het dan wel fijn als jullie af en toe nog even bij me komen liggen met je warme lijf, alsof je een menselijke Liefdskruik bent. De volgende stap is dat mijn reukvermogen verdwijnt, weer een stapje dieper naar binnen. Je zult mij nu voornamelijk slapend zien. En langzaam aan zal mijn ademhaling vertragen en onregelmatig worden, soms kun je al even denken dat ik er niet ben, en dan ineens adem ik toch weer. Cheyne-stokesademhaling wordt dat wel genoemd. Het zal nu niet lang meer duren voordat ik mijn laatste adem uitblaas. En ik ben nu eigenlijk al helemaal in mij zelf gekeerd en daar de laatste voorbereidingen aan het treffen om het lichaam los te laten. Ook mijn smaak verdwijnt nu. Maar ja, ik at toch al niets meer dus wat maakt het uit en Amara grinnikt wat.
Dit is het laatste moment in mijn lichaam en ook ik zal afscheid nemen van mijn lichaam en dan blaas ik mijn laatste adem uit. Dan kan ik je ook niet langer voelen en ben ik helemaal in mijzelf gekeerd. En daarmee lijkt het voor jullie alsof het sterfproces is afgerond maar niets is minder waar.
Vanaf nu heb ik nog een flinke reis voor de boeg. Wat jullie hebben kunnen aanschouwen is wat ze noemen het uiterlijke sterven. En in de ruimte zullen jullie nu een immense stilte ervaren. Een die heel prettig en licht kan voelen als je er in stilte gaat zitten, die ervaring kan heel fijn zijn om te ervaren, naast dat je je ineens heel verdrietig voelt omdat het binnenkomt dat het nu definitief en onomkeerbaar is dat ik gestorven ben. Voor mij is het heel fijn en helpend als je samen en met mij in de rustige en serene sfeer blijft die je ervaart. Brand kaarsjes, zet bloemen neer en blijf bij mij waken. Je helpt de energie daarmee hoog te houden en dat is dan weer helpend voor mijn innerlijke reis. Het is ook helpend om samen herinneringen op te halen die fijn waren over onze momenten samen in het leven.
En natuurlijk mag je verdrietig zijn en mij missen, maar weet dat als je daar allemaal staat te huilen het voor mij wel lastiger wordt om jullie los te laten en mij te focussen op mijn eigen reis. Dus huil je tranen als je moet maar houd de energie sereen en rustig.
Iedereen keek elkaar even verwondert aan. Dat hadden ze nog nooit gehoord. Nou, ik moet heel hard huilen als jij dood bent hoor oma, zei …de kleinzoon. En Amara glimlachte en trok de jongen op schoot. Dat snap ik toch liefje, maar weet wel dat ik het heel fijn zal hebben, dus om mij hoef je je geen zorgen te maken. En ik mis jou dan ook hoor, en dat maakt afscheid nemen ook zo lastig. Toch weet ik dat het met jullie allemaal goed zal komen en ik voel zoveel Liefde nu met jullie samen dat ik zeker weet dat ook al ga je mij missen, jullie redden je wel samen. Wil je verder vertellen over dood gaan oma? En Amara vertelde verder.
Wordt vervolgd
~Marieke
Reactie plaatsen
Reacties