"Toen werkelijk tot mij doordrong wat de dokter gezegd had, was het alsof er iets heel zwaars van mij afviel. Ik had het gevoel alsof ik eindelijk vrij was te leven zoals ik wilde. Wonderlijk genoeg was het leven nog nooit zo veilig geweest. Misschien ben ik gek, maar ik voelde een vrijheid en liefde die ik in geen jaren gekend had. Eigenlijk had ik niet het gevoel dat het leven me afgenomen werd, maar dat ik het terug kreeg. Ik ging sterven en mijn leven, was helemaal van mij." (uit een jaar leven..... alsof het je laatste is van Stephen Levine)
De ruimte is nu bijna leeg, en daar zit ik dan. Alles mag en alles kan. Nou jaaa bijna alles. En ik besef me dat ik meteen al haak op beren die ik op de weg gesmeten heb. Er is al een bureau en er is al een kast, maar niet hier, hoe krijg ik die dan hier, en eigenlijk vind ik de kleuren op de muren niet mooi maar ja.....
Ik moet er nu om grinniken, tuurlijk kan ik hier ook een project van maken, gewoon omdat het kan. Kleuren bedenken, de muren opfrissen, en dan een sterke man zoeken die me helpt het spul hier te krijgen :)
Beren hebben me mijn leven lang tegen gehouden met allerlei dromen, en die dromen wist ik dan door te redeneren op praktische zaken waarom dingen niet konden. Maar niet vandaag, vandaag ga ik gewoon wat doen, alleen al die beslissing vervult me van plezier
~Marieke
Reactie plaatsen
Reacties